Wielki Czwartek

ŚWIĘTE TRIDUUM PASCHALNE


„Święte Triduum Paschalne Męki i Zmartwychwstania Pańskiego, jaśnieje jako szczyt całego roku liturgicznego. Trzy dni paschalne rozpoczynają się Mszą Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek, szczyt swój osiągają w Wigilię Paschalną, a kończą się Nieszporami Niedzieli Zmartwychwstania” (Kalendarz Rzymski, nr 18-19). Nie są to więc dni przygotowania do uroczystości paschalnej, ale już sam obchód Paschy Chrystusa Pana przez udział w Jego Męce, Śmierci i Zmartwychwstaniu.
MSZA WIECZERZY PAŃSKIEJ
1. Zgodnie z bardzo starą tradycją Kościoła w Wielki Czwartek zabrania sięsprawowania jakiejkolwiek Mszy bez udziału wiernych.

2. Mszę Wieczerzy Pańskiej odprawia się w godzinach wieczornych. Wypada, by koncelebrowali wszyscy obecni kapłani. Jeżeli ktoś brał udział w Mszy Krzyżma, może brać udział w koncelebrze Mszy Wieczerzy Pańskiej.

3. Przed Mszą tabernakulum powinno być zupełnie puste i otwarte. Hostie do Komunii powinny zostać konsekrowane podczas samej Ofiary. Do konsekracji oprócz hostii do Mszy należy przygotować hostię do wystawienia w Bożym Grobie. Należy też przygotować odpowiednią ilość komunikantów do konsekracji, by wystarczyło na Wielki Piątek.

4. Na hymn „Chwała na wysokości Bogu” dzwonią dzwony i dzwonki. Po zakończeniu hymnu milkną one aż do Wigilii Paschalnej. Zamiast dzwonków używa się kołatek. Zakazana jest gra solowa.

5. Po Ewangelii powinna nastąpić homilia o tajemnicy Eucharystii i kapłaństwa oraz o przykazaniu braterskiej miłości. Po homilii, jeżeli względy duszpasterskie za tym przemawiają, można dokonać obrzędu umywania nóg.

6. Dary dla ubogich, zwłaszcza zebrane w czasie wielkopostnym jako owoce pokuty, należy przynieść w procesji na przygotowanie darów, podczas gdy lud śpiewa Gdzie miłość wzajemna i dobroć.

7. Jest rzeczą stosowną, jeżeli w czasie Komunii diakoni i akolici albo szafarze nadzwyczajni biorą ze stołu ołtarzowego Eucharystię, aby potem zanieść ją do chorych, którzy mają przyjąć Komunię św. w domu. W ten sposób chorzy mogą się głębiej złączyć z Kościołem sprawującym Eucharystię.

8. Po modlitwie po Komunii formuje się procesja: na jej czele idzie usługujący z krzyżem, następnie idą usługujący z zapalonymi świecami i z kadzidłem. Przez kościół zanosi się Najświętszy Sakrament do miejsca, gdzie będzie przechowywany. W tym czasie śpiewa się hymn Sław, języku, tajemnicę lub inną pieśń eucharystyczną.
Przeniesienie i złożenie Najświętszego Sakramentu nie może się odbyć, jeżeli w tym samym kościele nie ma być sprawowana w Wielki Piątek liturgia ku czci Męki Pańskiej. Puszkę wkłada się do wnętrza stosownego tabernakulum, przy którym palą się świece. Nigdy nie należy wystawiać Hostii w monstrancji.Tabernakulum lub skrzynka nie powinny mieć kształtu grobu; należy unikać samego wyrażenia „grób”. Kaplicy repozycji nie przygotowuje się w celu przedstawienia „Pańskiego pogrzebu”, lecz w celu przechowania chleba eucharystycznego do rozdzielania Komunii w liturgii Męki Pańskiej.

9. Za odśpiewanie lub odmówienie przed Najświętszym Sakramentem w czasie celebracji liturgicznej hymnu Przed tak wielkim Sakramentem zyskuje się odpust zupełny pod zwykłymi warunkami.

10. Opuszcza się obrzędy zakończenia – liturgia nie zostaje zakończona, lecz trwa do końca Triduum. Na zakończenie obrzędów w milczeniu (bez recytacji Ps 21)obnaża się ołtarz główny i ołtarze boczne. O ile to możliwe, wynosi się krzyże z kościoła. Nie należy zapalać lamp przed obrazami świętych.

11. Należy zaprosić wiernych, aby po Mszy Wieczerzy Pańskiej poświęcili stosowną część nocy na adorację Najświętszego Sakramentu uroczyście przechowywanego w kościele. Zależnie od okoliczności podczas trwania adoracji eucharystycznej można odczytać jakąś część Ewangelii według św. Jana (rozdz. 13-17). Po północy jednak adoracja winna się odbywać bez zewnętrznej okazałości, ponieważ rozpoczął się już dzień Męki Pańskiej.

12. Ci, którzy uczestniczyli we Mszy Wieczerzy Pańskiej, nie odmawiają dzisiaj Nieszporów.