Urodził się 4 października 1954 w Gdyni.

Studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie. Święceń prezbiteriatu udzielił mu 29 kwietnia 1979 biskup diecezjalny chełmiński Bernard Czapliński.

W 1995 ukończył Akademię Teologi Katolickiej w Warszawie ze stopniem doktora na podstawie dysertacji Duchowość kapłana diecezjalnego w Instytucie Świeckim Kapłańskim Misjonarzy Królewskości Chrystusa na podstawie pism Gabriela Mercola (1971–1991).

W latach 1979–1983 pracował jako wikariusz w parafii Ścięcia sw. JAna Chrzciciela w Chojnicach . Od 1983 do 1988 przebywał na misji w Zambii, gdzie był administratorem parafii św. Rodziny w Lusace.

W latach 1988–1992 był ojcem duchownym w seminarium w Pelplinie. Od 1990 do 1992 pełnił funkcję diecezjalnego dyrektora Papieskich Dzieł Misyjnych . Prowadził wykłady w pelplińskim seminarium oraz zajęcia formacyjne dla osób konsekrowanych.

W diecezji toruńskiej był ojcem duchownym seminarzystów oraz delegatem biskupim ds. zakonnych w kurii diecezjalnej.

20 kwietnia 2000 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji toruńskiej i biskupem tytularnym Clypii. Święcenia Biskupie otrzymał 27 maja 2000 w katedrze toruńskiej. Konsekracji dokonał biskup diecezjalny toruński Andrzej Suski z towarzyszeniem arcybiskupa metropolity gdańskiego Tadeusza Gocłowskiego i arcybiskupa metropolity gnieźnieńskiego Henryka Muszyńskiego. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Servire Ecclesiae” (Służyć Kościołowi). W diecezji toruńskiej objął urząd wikariusza generalnego.

W strukturach Konferencji Episkopatu Polski został delegatem ds. Instytutów Świeckich, a także członkiem Rady ds. Środków Społecznego Przekazu, Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego oraz Komisji ds. Misji.

Biskup pomocniczy Diecezji Toruńskiej.